Η λαπαροσκοπική στο παχύ έντερο για καρκίνο έχει αποδειχθεί το ίδιο και πολλές φορές περισσότερο ογκολογικά επαρκής από τις κλασσικές επεμβάσεις! Εκτός από τα πολλά πλεονεκτήματα που έχει για τον ασθενή, έχει επιπλέον δειχθεί με σειρά μελετών πως ο σωστός καθαρισμός της κακοήθειας γίνεται εξαιρετικά! Αυτό οφείλεται στο ότι ακολουθούνται οι ίδιοι ογκολογικοί κανόνες της ανοικτής χειρουργικής, με τη διαφορά πως η μεγέθυνση του χειρουργικού πεδίου (που παρέχει η τεχνολογία των οπτικών ινών) αυξάνει τη λεπτομέρεια της επέμβασης, τα λεπτά εργαλεία επιτρέπουν τη διενέργεια μικροχειρουργικής με συνέπεια την ελάχιστη απώλεια αίματος και κάκωση των υγιών ιστών. Η λαπαροσκοπική χειρουργική είναι η επανάσταση του 20ου αιώνα και άνοιξε νέους ορίζοντες και δυνατότητες για τους χειρουργούς. Άλλαξε την οπτική που μελετάμε μια επέμβαση και ενσωματώνει και άλλες τεχνολογικές δυνατότητες ως προς την έκταση της νόσου.
Η λαπαροσκοπική στο παχύ έντερο, με τη χρήση της κάμερας, η οπτική που έχει ο χειρουργός είναι δίπλα στο πάσχον όργανο, κάτι που του δίνει τη δυνατότητα να βρίσκει βλάβες που δεν είναι ορατές με γυμνό μάτι. Ακόμα, χρησιμοποιώντας εργαλεία νέας τεχνολογίας, το χειρουργείο είναι αναίμακτο και η ανάρρωση ταχύτερη. Έτσι, η επέμβαση γίνεται με μεγάλη λεπτομέρεια, με αποτέλεσμα τον σεβασμό στους υγιείς ιστούς, την αποφυγή κακώσεων υγιών οργάνων και τον σωστό λεμφαδενικό καθαρισμό της περιοχής. Ο χρόνος είναι ανάλογος της ανοικτής χειρουργικής και πολύ συχνά ταχύτερος. 
Όλα τα προηγούμενα προϋποθέτουν έμπειρο χειρουργό με ιδιαίτερη εκπαίδευση στις τεχνικές αυτές, καθώς οι επεμβάσεις για καρκίνο ανήκουν στο φάσμα της προχωρημένης λαπαροσκοπικής χειρουργικής. Μόνον τότε θα έχουμε έναν ασθενή που θα έχει αντιμετωπιστεί χειρουργικά άριστα και σε λίγες μέρες θα έχει αναρρώσει τόσο καλά, ώστε σε περίπτωση που απαιτείται συμπληρωματική θεραπεία να είναι έτοιμος για αυτή. Συχνά μετά από μια ανοικτή επέμβαση, και μάλιστα σε ηλικιωμένους ανθρώπους, χρειάζεται σημαντικός χρόνος ανάρρωσης που καθυστερεί σημαντικά τις τυχόν χημειοθεραπείες που απαιτούνται και εξαντλεί τα αποθέματα του ασθενούς.